Wiele osób, tworząc dokumenty aplikacyjne, trapi się myślą, czy umieścić w CV datę urodzenia. Wątpliwości ogarniają przede wszystkim dwie grupy ludzi: młodych (bo mogą być posądzeni o brak doświadczenia) oraz w średnim wieku (bo mogą być uznani za tych, którzy swoje najlepsze lata już przeżyli). Cóż więc zrobić?
Nie istnieje obowiązek podawania w CV swojego wieku. Co więcej, pracodawca nie powinien o ten wiek wypytywać, gdyż przepisy antydyskryminacyjne nie pozwalają rekrutować przez pryzmat wieku.
Podawanie wieku w CV jest opcjonalne. Można, ale nie trzeba. Co prawda istnieją wyjątki, w których kwestia wieku jest w CV istotna (np. staże przeznaczone dla osób poniżej 26. roku życia), ale to tylko mały ułamek całości.
Dodam jeszcze, że przybliżony rok urodzenia z reguły można wyliczyć na podstawie innych informacji w CV (np. data ukończenia edukacji). Więc po co wpisywać swój wiek, a tym samym zapychać CV czymś, co jest zbędne?
Jeżeli jednak pracodawca domaga się podania daty urodzenia, a więc chce oceniać przydatność pracowników tylko przez pryzmat wieku, to – spójrzmy prawdzie w oczy – wybrał sobie zupełnie niewłaściwe kryterium. Liczba przeżytych lat w żadnym stopniu nie ma przełożenia na kwalifikacje zawodowe i konkretne umiejętności. Może więc lepiej od takiej oferty pracy trzymać się z daleka?
Ludzie, niezależnie od wieku, są różni. Ktoś młody i bez doświadczenia może wnieść więcej pomysłów, energii i zaangażowania niż ktoś, kto przepracował już X lat. Tak samo, jeżeli ktoś ma więcej niż 50 lat, może reagować szybciej i sprawniej niż osoba w sile wieku. To motywacja i umiejętności pracownika się liczą, a nie to, ile wiosen ma on już na koncie.
Work hard, think smart, make history 